«Τι μου λέτε;» Η Στέλλα γύρισε και τον κοίταξε. Τα μαλλιά της σηκώθηκαν στον άνεμο. «Τι μου λέτε τώρα; Τι είμαι εγώ καλέ μου;»
Το αυτοκίνητο μπήκε στην επόμενη ευθεία.
Η Στέλλα γύρισε μπροστά. Έστρωσε τα μαλλιά της μ' έντονες κινήσεις. Κοιτούσε τον δρόμο.
Ο Νίκος χαμογέλασε. Στο βάθος φάνηκε η Φλωρεντία. «Να σας ρωτήσω κάτι πριν σας παραδώσω στο τραίνο σας;»
Η Στέλλα δεν απάντησε.
Ο Νίκος συνέχισε να χαμογελά. «Η αγάπη κι η δειλία ήταν αδέρφια από πάντα;»
Η Στέλλα πάλι δεν απάντησε. Μόνο γύρισε εντελώς αντίθετα κοιτώντας τα καφέ χειμωνιάτικα χωράφια να θαμπώνουν στη δεξιά πλευρά του δρόμου.
|