Ευχαριστώ τους λαθρεπιβάτες:
Κατερίνα Φράγκου.
Για τις εξαιρετικά χρήσιμες συμβουλές της και για την αμέριστη βοήθεια της.
Θεόδωρο Μακροπόδη.
Αρχιτέκτονα Μηχανικό ΕΜΠ, για τις πολύτιμες γνώσεις που αφειδώς μου παρείχε.
Ιωάννη Τσουκαλά.
Καθηγητή Πληροφορικής στο ΑΠΘ και Γενικό Γραμματέα Έρευνας και Τεχνολογίας που παρά τον περιορισμένο χρόνο του διάβασε το κείμενο του Επιβάτη και στα τρία στάδια επεξεργασίας του. Τον ευχαριστώ για τις ανεκτίμητες παρατηρήσεις του.
Νίκο Ζαρίμπα.
Που ουσιαστικά μου έδωσε το τέλος του μυθιστορήματος.
Μαρία Χαρικιοπούλου.
Γιατρό, γιατί χωρίς την συμβολή της οι ήρωες θα ήταν όλοι νεκροί.
Γεωργία Τσόκου.
Νηπιαγωγό. Που μια απλή απαρίθμηση των σημείων της συμβολής της θα υπερέβαινε τη σελίδα αυτή.
Ελισάβετ Κοδέλλα.
Που μου έδωσε τη σημαντικότερη ερώτηση του Επιβάτη.
Τους αναγνώστες: Μαριλένα Χαρικιοπούλου, Σάββα Τσιλένη, Αγγελική και Ντίνο Χαρικιόπουλο, Ευαγγελία Σοφούλη, Χρυσούλα Διαμαντή, Κώστα Τσακιρίδη, Φανή Μαρτάκη, Αντώνη Τσόκο, Κυβέλη και Πάνο Γλυκοφρύδη, Αρετή Λύκου, Γιώτα Γεωργοπούλου. Για το θησαυρό των παρατηρήσεών τους.
Τους «Επιβάτες»: Ελευθερία Κατσούλη, Στυλιανό Ανεμογιάννη, Anna Wurth, Δημήτρη Παπούλια, Timothy Barton, Λίνα και Σοφία Καζαντζίδου, Άννα Βακαλοπούλου.

Στην συνοδοιπόρο να πω ευχαριστώ; Όχι καθόλου. Ούτε το όνομά της θα πω. Πράξεις έχω για όσα έχει υπομείνει, λέξεις όχι._
-